"آلمادوار" گسسته شده !

همه چیز نشون می داد که باید منتطر یه کار خوب دیگه از "پدرو آلمادوار" باشیم .  کارگردانی که با "باهاش حرف بزن " و "بازگشت" ثابت کرده بود که قراره حالا حالاها برامون شاهکار بسازه .سه سال از تاریخ ساخت فیلم  "بازگشت " می گذشت و" آلمادوار "فرصت کافی برای ریکاوری و نوشتن یه فیلنامه درست و حسابی داشت . خیالمون هم راحت بود که  لوکیشن کار بازم "اسپانیا س" که "پدرو" نشون داده استاد فیلم ساختن تو این فضاست  . مثه همیشه هم نقش اول فیلمش رو به "پنه لوپه کروز" داده بود که داره کم کم همون نقشی رو براش ایفا می کنه که  "اسکارلت جانسون" برای "وودی آلن "!. مثه همیشه فیلم پر از رنگ بود  و چند تا حرکت دوربین قوی داشت اما امیدوارم با من هم عقیده باشین که فیلم دل چسبی نبود ! نیستین ؟! پس ادامه پست رو بخونید :

توی فیلنامه این کار دیگه خبری از اون نگاه متفاوت به مقوله"زن" و  " عشق" نبود . فیلنامه ای که اوج هنرش رمزگشائی از محتویات کشوی "هری کین" بود , اونم با استفاده از یه شیوه روایی ساده و نخ نما شده- که شخصیت اصلی روی صحنه نریشن می خونه و بعد یه خاطره رو با یه فلاش بک روایت می کنه- سطح کار رو بدجور پائین آورده بود. تقریبا همه انتظار این رو داشتن که "آلمادوار" نشون بده که تک تک وسایل داخل کشوی "هری" یه نقشی تو گذشته اش داشتن یا این که "هری" حتما با" X-RAY" در پایان فیلم تماس می گیره ! تکیه و اغراق بیش از حد روی توانایی های جنسی "پنه لوپه کروز "– حتی اگه بپذیریم که تعمدی و برای نشان دادن زن به عنوان کالا بوده– توی ذوق می زد . ظاهر های متفاوت و رنگ به رنگ "کروز" گاهی در حد فیلم هایی بود که توی گریندهاوس ها نمایش می دن ! مگه تو فیلم های قبلی "آلمادوار "از همین توانایی ها در خدمت هدف فیلم استفاده نشده بود ؟

بر عکس فیلم های قبلی آلمادوار که رنگ از عناصر اصلی بود که حس صحنه رو بیان می کرد, این بار رنگ هایی که استفاده شده بود فقط جنبه زیبائی داشتند و نسبت به کارهای قبلی آلمادوار تکراری بودن . به عنوان مثال عادت کردیم که رنگ لباس بازیگرهای "آلمادوار" – چه هدفمند و چه غیر هدفمند - در تضاد با رنگ دیوارهای لوکیشن باشه . از طرفی تلاش مذبوحانه" آلمادوار" برای خلق چند نمای کارت پستالی از لوکیشن های مختلف , چند حرکت خوبی که با دوربین انجام داده بود رو محو کرده بود به عنوان مثال دقت کنید به حرکت زیبای دوربین تو اول فیلم  وقتی که "هری کین"و اون دختره رو کاناپه با هم هم خوابه میشن که دیگه در ادامه فیلم تکرار نشد .

همون طور که به خاطر زدن یه گل چیب زیبا ,یه تیم " 5 به 1 بازنده " رو برنده اعلا م نمی کنن ,نمی تونم خودم رو گول بزنم که "آغوش های گسسته شده"  با همه عناصر زیباش ,فیلم خوبی بوده باشه!

پ.ن : از داریوش مهرجویی پرسیدند ,چرا وقتی که دانشجوها داشتند تو جلسه نقد فیلم "پری" صحبت می کردن تند تند داشت یادداشت بر می داشتی ؟ جواب داده بود آخه نکات قشنگی درباره فیلمم می گفتن !! اگه از طرفدارای پروپاقرص آلمادوار هستین و دوس دارین که این فیلم رو شاهکار بدونید , مطمئنم دوست خوبم شاه رخ توی این پست وبلاگش می تونه شما رو متقاعد کنه که اشتباه نکردین ! اطمینان دارم  روح آلمادور از نکاتی که شاه رخ  از فیلم استنباط کرده هم خبر نداره ! خیلی محشر میشه که توی این پست می تونین در دفاع از فیلم ,یه جمله ناب از "سیمون دوبوار"  رو بخونید ! این پسر معرکه اس

.