هوا را از من بگیر , آرشیو ام را نه !

یکی از اولین و مهم ترین ایرادهایی که دوستام از من می گیرن اینه که من عشق آرشیو سازی هنری دارم! که البته حق هم دارن !!!از آرشیو فیلم و موسیقی و کتابخونه ام که بگذریم , آرشیو نوار کاست ها و مجله های جورواجور و روزنامه های ورزشی که وقتی خیلی جوون تر بودم میخوندم  و تیزر های روزنامه ای که عهد بوق توی روزنامه "حیات نو"چاپ می شد , ادعای اونا رو اثبات می کنه .

شما هم مطمئنا با کسایی برخورد داشتین که همیشه دنبال اینن که چاب اول کتاب هایی رو که منتشر میشه به "کتابخونه ی خانگی شون" اضافه کنن یا با کلکسیونر های موسیقی که توی بساطسون از حسن شماعی زاده پیدا میشه تا تام ویتس !!  اونایی که حتی هنوز سبک موسیقی دلخواهشون رو پیدا نکردن اما اولین واکنشی که بعد از شنیدن موسیقی جدیدی که براشون میذاری اینه :از این برا من یه کپی می گیری ؟!! در مورد عشق بچه های سینمایی به جمع کردن آرشیو صحبت نمی کنم که خیلی اوضاع وخیم تره  !! من کسایی رو می شناسم که حتی برنامه های "سینما یک" و "سینما چهار" رو هم ضبط می کنند !! جالبه که این عشق آرشیو سازی فقط مختص جوونا نیست و  حتی پدر و مادرهای ما هم این کار رو تو خونه انجام میدن ! کافیه در فریزرتون رو باز کنین یا سری به انباری خونتون بزنین !

اما تا حالا از خودتون پرسیدین که دلیل این وسواس ما ایرانی ها و سایر کشورهای جهان سوم به آرشیوسازی چیه ؟

من فکر می کنم آرشیو سازی مهم ترین دغدغه اهالی فرهنگ کشورهاییه که سختی و بحران و نا امنی رو چشیدند . از از بحران اقتصادی که یه زمانی توی این مملکت بوده – و الان به لطف بعضی آقایون داره برمیگرده – بگیر که باعث میشه ما ناخودآگاه دوس داشته باشیم فریزرها و انباری هامونمون رو پر کنیم تا بحران های جدی فرهنگی و هنری .

به این عوامل ,بی اعتمادی به فضای خبری داخلی , سرعت کم اینترنت , فیلترینگ سایت ها  و کتاب ها و مطبوعات و بلاتکلیفی دیش های ماهواریه روهم اضافه کنین تا وخامت اوضاع دستتون بیاد !

تا وقتی اطمینان خاطر ایجاد نشه که سایتی که امروز می خونی فردا فیلتر نشه یا کتابی که داره چاپ اول میشه توی چاپ های بعدی توقیف نشه یا هفته بعدی این فیلم از بازار جمع نمی شه من به خودم و امثال خودم حق می دم که آرشیو کنن ! پس دیگه تورو خدا به اشتباه واسه این کار اصطلاح "کلکسیون سازی" رو به کار نبرید . چون که آرشیو کردن ناشی از فقر و تحریم و نا امنیه اما کلکسیون جمع کردن از رفاه و امنیت و بورژوازی ! پس زنده باد آرشیوسازان روزهای مبادا !!

.